Twee jaar geleden moesten we na veel ellende toch nog vrij onverwachts onze toenmalige hond in laten slapen. Ze was toen nog maar amper 3 jaar oud.
Een leven zonder hond is voor ons ondenkbaar dus gingen we gelijk op zoek naar een andere. Eerder hebben we 13,5 jaar mogen genieten van een fantastische Golden Retriever. Dus werd besloten toch weer een Golden te gaan zoeken. Een goede kennis van ons uit de Goldenwereld wist een leuke herplaatshond te zitten. Al vlot werd een afspraak gemaakt en diezelfde avond zaten we al bij de fokster thuis. Maximiliaan was een forse reu van 7 maanden oud.
Hij was door ‘pech’ al 2x bij de fokster terug gekomen en ze zocht dus nu een permanent adres voor hem. Maxim was een schat en we gingen eigenlijk gelijk overstag.
Twee dagen kwam ze hem bij ons brengen.
De dag erop viel me op dat hij nogal huidschilfers losliet. Vooral op onze donkerrode vloer viel het goed op. Een flinke poetsbeurt haalde niet veel uit. De weken erop bleef ik maar stofzuigen en vegen want Maxim haarde en schilferde nogal. Ach denk je dan, een paar keer verhuisd, anders gevoerd, steeds nieuwe omgeving, dat zal de oorzaak zijn.
Affijn tegen de zomer haarde hij nog steeds heel ontzettend. Dus werd al eens ander voer geprobeerd. Geen resultaat. Toen Hokamix erbij, hielp niets. Elke 3 maanden een ander voer geprobeerd. Noppes nada verschil. Div. mensen hadden raad, probeer dit, probeer dat. Ook waren er hondenmensen die aangaven dat dat continu haren bij sommige honden er nou eenmaal bij hoorde. Zoiets kreeg je er niet meer af.
Nou dan ben ik misschien knap eigenwijs, maar ik vind dat een hond 2x per jaar een aantal weken hoort te verharen en daartussen niet of nauwelijks. Dus bleef ik zoeken. Essentiele olien, Vetzyme (biergist), schapenvet enz. enz. Geen resultaat. Een half jaar terug was er een reunie van div. nesten. Georganiseerd door de fokster. Leuk. Konden we de rest van het nest van Maxim ook ’s zien. Het werd een hele gezellige middag. Uiteraard babbel je met div. eigenaren en wat bleek. Alle broers van Maxim hadden het verhaarprobleem en huidschilfers. Merkwaardig genoeg alleen dat nest.
Naderhand heb ik de fokster benaderd. Is er misschien iets met het bewuste puppynest gebeurd. Jazeker. Na de puppyenting is het hele nest zo verschrikkelijk ziek geweest dat de dierenarts uit zichzelf na een paar dagen nog informeerde hoe het met de pups was. Ze waren allen dagenlang verschrikkelijk aan de diarree.
AHAAA…. darmen dus. Dat vermoeden had ik al. Ik had mijn gedachten al vaker laten gaan over de darmflora. Via internet ben ik toen aan het zoeken gegaan. Zodoende kwam ik bij rauwvlees voer. Zeer interessante artikelen. Daarna kwam ik bij complete rauwvleesvoeders. Oa. Carnibest. Bleek er notabene 2 km verderop een verkooppunt te zitten. Dat was Monique Bladder.
Ik was ervan overtuigd dat de darmflora van Maxim totaal om moest. In overleg met Monique heb ik toen een bepaalde volgorde van de soort voeders van de Carnibest gevoerd om de overgang zo probleemloos mogelijk te laten verlopen. Het eerste wat opviel was dat Maxim al na een paar dagen veel minder poep produceerde. De weken erna heeft hij paar keer een dag de darmen van streek gehad maar hij was er niet ziek van. Zo’n 4 weken later begon hij ietsjes minder te haren. Inmiddels voerde ik naast Carnibest ook eigen gefrabiceerde rauwvlees maaltijden. Maxim vond alles lekker. Maar Carnibest was toch wel een echte traktatie.
Opvallend was dat hij veel minder uit zijn bek ging ruiken terwijl hij toch best vaak pens at. Ook werd de tandaanslag (beginnend tandsteen minder). Twee maanden verder: ik verbeeldde me dat hij soepeler begon te lopen, verharen was nog steeds een stuk minder maar nog altijd teveel naar mijn idee. Drie maanden verder zijn we nu. Maxim haart nauwelijks meer. Als ik hem nu borstel kan ik er amper een halve borstel per poetsbeurt uitkrijgen en dan moet ik er flink mijn best voor doen (dat was voorheen 6 tot 8 volle borstels) Het schilferen van de huid is helemaal weg. Zijn vacht voelt veel zachter. Hij heeft een schitterend schoon gebit gekregen.
Toen ik vorige week samen met een vriendin en haar hond een flinke boswandeling ging maken zei ze: “Weet je, Maxim loopt niet meer, hij swingt”. Inderdaad dat was mij ook al opgevallen. Zo’n mooi soepel loopje dat hij heeft gekregen. Afgelopen week ben ik naar de lezing geweest van Mogens Eliasen. Voor mij NOOIT weer een hond op de complete brok.
Zelfs onze 3 katten zijn sinds deze week aan het afkicken van de brok en krijgen nu Carnibest kattenvoer. Ik had het niet verwacht maar zelfs onze 12 en 14 jarige kat zijn om.
Jammer dat wat ik nu weet, niet een paar jaar eerder heb geweten.
Dan was het waarschijnlijk niet nodig geweest dat we onze vorige hond op zo’n jonge leeftijd hebben moeten laten inslapen.
Henny Wittenaar